Czy marzenia o ogrodzie, gdzie panuje pełna symetria i geometryczne formy, nie dają Ci spokoju? Francuski styl ogrodowy jest esencją harmonii i porządku w dziedzinie architektury krajobrazu. Inspirowany jest on wzorcami z XVII-wiecznych rezydencji królewskich, ale możesz go zastosować nawet na ograniczonej powierzchni. Stwórz swoją własną, małą replikę Wersalu.
Charakterystyczne cechy ogrodu francuskiego
Francuski styl ogrodowy narodził się w XVII wieku na dworze Ludwika XIV. André Le Nôtre, główny ogrodnik Wersalu, stworzył podwaliny tego charakterystycznego stylu. Jego wizja przekształciła europejskie pojmowanie architektury ogrodowej na kolejne stulecia.
Główne założenia tego stylu opierają się na ścisłym podporządkowaniu natury ludzkiej wizji ładu i porządku. W ogrodach francuskich dominuje geometria i matematyczna precyzja. Każdy element ma swoje określone miejsce i pełni konkretną funkcję w całościowej kompozycji.
Symetria stanowi fundament projektowania ogrodów francuskich. Główna oś widokowa dzieli ogród na dwie lustrzane części. Wszystkie elementy są starannie rozplanowane względem tej osi. Ścieżki i pnącza tworzą geometryczne wzory widoczne z góry.
Warto podkreślić różnice między ogrodem francuskim a angielskim. Podczas gdy ogrody francuskie reprezentują kontrolę nad naturą, styl angielski celebruje jej dzikość. Francuskie założenia są formalne i geometryczne, angielskie – swobodne i naturalistyczne. Te fundamentalne różnice widać w każdym elemencie kompozycji.
Kluczowe elementy ogrodu w stylu francuskim
Partery ogrodowe stanowią serce francuskiego ogrodu. To ozdobne rabaty o geometrycznych kształtach, wypełnione niskimi roślinami lub kolorowym żwirem. Tworzą skomplikowane wzory przypominające hafty – stąd nazwa „partery haftowe”. Byliny zadarniające często znajdują tu zastosowanie jako element wypełniający.
Strzyżone żywopłoty stanowią ważny element aranżacji ogrodów. Nadaje się im regularne, geometryczne formy, takie jak płaskie ściany, kule czy spirale. Do ich tworzenia najczęściej wybierane są następujące gatunki roślin:
- Bukszpan wieczniezielony
- Cis pospolity
- Berberys Thunberga
- Grab pospolity
Fontanny i elementy wodne pełnią zarówno funkcję dekoracyjną, jak i praktyczną. Wprowadzają ruch i dźwięk do statycznej kompozycji. Często są centralnym punktem parteru lub zwieńczeniem głównej osi widokowej. Własna studnia może być praktycznym rozwiązaniem do zasilania systemu wodnego.
Jak zaplanować ogród francuski na własnej działce?
Ważne jest uwzględnienie ukształtowania terenu – idealny ogród francuski wymaga płaskiej powierzchni lub tarasów.
Strefy mrozoodporności powinny być uwzględnione przy planowaniu nasadzeń.
Przy doborze materiałów kluczowa jest ich trwałość i elegancja.
- Kamień naturalny lub sztuczny na ścieżki
- Kruszywa do wypełnienia parterów
- Materiały na obrzeża rabat
- Elementy małej architektury
Rozpoczynamy od prac ziemnych i układania ścieżek. Następnie instalujemy system nawadniający i sadzimy rośliny. Na końcu montujemy elementy dekoracyjne i oświetlenie.
Pielęgnacja i utrzymanie ogrodu w stylu francuskim
Regularne przycinanie to podstawa utrzymania ogrodu francuskiego. Żywopłoty wymagają formowania 2-3 razy w sezonie. Powojniki wymagają szczególnej uwagi podczas przycinania.
Regularna pielęgnacja obiektów wodnych jest niezbędna dla ich prawidłowego funkcjonowania. Fontanny trzeba regularnie usuwać z nich osady oraz zgromadzone liście. W okresie zimowym elementy wodne powinny być odpowiednio chronione przed działaniem niskich temperatur.
Sezonowe prace w ogrodzie francuskim mają ściśle określony harmonogram. Wiosną przycinamy żywopłoty i odnawiamy partery kwiatowe. Kwiaty wczesnej wiosny stanowią pierwszy akcent kolorystyczny w ogrodzie. Latem skupiamy się na podlewaniu i pielęgnacji roślin. Jesień to czas porządków i zabezpieczania roślin na zimę.
Najważniejszym zadaniem podczas pielęgnacji ogrodu francuskiego jest zachowanie idealnej symetrii. Konieczne jest także systematyczne zastępowanie roślin, które nie odpowiadają surowym wymaganiom estetycznym.
